Helma's verjaardag

Helma is vandaag 22 jaar oud geworden. Net als toen valt het op een zaterdag, alleen niet op paaszaterdag. Meid alsnog een dikke zoen, de oorbellen zagen er mooi uit!!

Het alleen maar schriftelijk kunnen delen van de ervaringen en emoties via dit kanaal, begint te wennen, maar ik heb het er regelmatig best wel moeilijk mee. De warmte van de kleine dingen, de kilheid na weer een bui regen, het afschudden als een hond, het klagen omdat het onder je tenen zeer doet. Lekker stokbrood eten met goed dik paté.
Leuke reacties van jullie kan ik niet op reageren. Zoals Esther een Bert ziet lopen. Ik zie dan dat iemand de geur van Mieke heeft "geleend". Wat zal hij dan doen?

Vandaag staat in het teken van afscheid van de Champagne streek. Gisteren aangekomen in Pretail (dorp van 100 huizen, waarvan 60 Champagne-huizen en 150 inwoners). Er zouden ook twee overnachtingsadressen zijn, maar die hadden helaas iets anders te doen. Een vorkheftrukker had een kennis met Champagne huis die me beslist wilde helpen. Inderdaad, geen kamer maar haar tweede huisje was voor mij. En als compensatie voor het niet opgemaakt en opgeruimd zijn werd een champagne fles opengetrokken. Was "clandestiene" uit 2005. Clandestien want hij was niet geregistreerd, gestikkerd enz. Iedereen en iedere hectare heeft hier een quota, maar net als bij ons weten ze wel wegen rondom de regels. Alles is geregulierd mbt champagne. Hoeveel ha, hoeveel kilo per ha, alles met de hand, geen machines etc. Ze zijn momenteel hele dagen bezig om de wijnstruiken op te binden. Doen ze op een tweewieler, binddraadje, vastzetten, volgende takje. Max. 4 takjes per struik. En dan een zetje opzij en op weg naar de volgende struik. Struik na struik, rij na rij, hectare na hectare. Ik zou er moedeloos van worden. En dan volgend jaar weer! 4 wijnstruiken tussen twee metalen palen (sommige oud en verroest, andere minder, zijn wat jonger). Alles keurig op rij zowel in de lengte als in de breedte, al jaren.

Vandaag even een turbopaadje genomen. Per slot maak ik uit hoe ik loop nietwaar. Wilde vanavond perse een bed, want ze voorspellen nog wel tegen nachtvorst aan, buiten is dan nog niet alles. Ik loop door een aantal schilderachtige dorpjes. Het kan niet anders of van Gogh is hier al geinspireerd. Het barst van de Champagne huizen, het een nog ouder dan het ander. De typische binnen cour zie je pas als de poort open staat. En af en toe heb ik dat geluk. Je kunt hier menig kalender volschieten.
Onderweg naar Chalons-en-Champagne word ik getroffen door ongelooflijk mooi weer. Heb er zelfs ruim 60 minuten mijn zonneklep voor op gehad, kijk en vorige week had ik nog sneeuw. De schaduw van de wolken snelt af en toe over de graslanden. De akkers zijn geploegd, nog niet ge-egt. Tussen de grove stukken grond vliegen regelmatig vogels op. Ad zou ze zo herkennen. Mooie schutkleur, vaak met z'n 2-en of 3-en en een korte vleugelslag. Machtig iedere keer, dit te zien. (ik denk snippen, maar zie alleen hun achterkant). De fazantenhanen die ik al dagen hoor, laten zich vandaag ook zien. Parmantig steken ze snel de paadjes over. Hun kleuren lijken wel op sterkte te komen.
Langs het kanaal van de Marne vliegt vanmiddag in de zon een citroengele vlinder met me mee. Hij leidt me letterlijk, aangezien hij dan voor, dan links en rechts van me vliegt. Zodra ik de weg vervolg nadat ik gestopt ben om een zwaan te fotograferen is hij er weer. Ik kan me voorstellen hoe een bloem zich voelt met die mooie vlinder rondom me heen, en de zon op mijn bolletje. Mijn handen bibberen teveel om hem op de foto te zetten, bovendien ben ik te traag met het toestel. Het beeld in mijn gedachte zal het enigste zijn wat ik eraan overhoud. Het is toch al worstelen met die kleine harde schijf van me. Er kan gewoon niet veel op, en ik begin nu al het gevoel van tijd kwijt te raken. Verschil tussen wat is zondag of woensdag deed of gezien heb, is al niet meer te achterhalen. Mijn eigen harde schijfje, het dagboek, de notities op internet en straks hopelijk een paar gelukte foto's zijn alles wat ik heb. Ik ben trouwens nu al rijk met de huidige waarnemingen en belevenissen.

Aangekomen in Chalons-de-Champagne wrijf ik mijn ogen uit. Centrum afgezet, kinderen verkleed als zorro en superman, harmonie verkleed, veel confetti. Inderdaad ze vieren Carnaval, de zondag na Pasen. Geen last van een vastentijd. Die fransen zijn nog niet zo stom. Voor de insiders:
kwaliteit van de optocht: 2*Hapert op zondag
Lengte: idem, alleen hier lieten ze een kort parcour op-en-neer afleggen. Kan het publiek blijven staan.
rotzooi op straat: Hapert direct na de KempenOptocht

Slaapplaats weer geregeld via de kerk (Notre Dame van Vraux in deze plaats met die lange naam). Kon terecht bij Mrs LACOEUR. Heb ik weer dacht ik, weer nonnen. Blijkt het een gewone weduwe vrouw te zijn, met de euro tekens in haar ogen. Wel tweepersoonsbed en een krappe douche, wat zijn wij in Hapert toch verwend met dat ding van 1.10x1.10. Wordt tijd dat vakantiegeld binnen komt, want zo vliegt het geld erdoor heen.


Als het weerstation KYMI me 's ochtends een keer voor 8:00 uur een sms-je kan sturen dat het die dag hier boven de 18° wordt en droog blijft, kan ik 's morgens nog ff vlug mijn broekspijpen afritsen, wassen en achter op de rugzak te drogen hangen. Staan nu stijf van de modder. Dus laat je niet tegen houden!!

Ik voel me zo bevoorrecht, af en toe net een klein kind dat zich loopt te vergapen in een winkel (mag zowel een speelgoed-als snoepwinkel zijn). Er is zoveel dat ik bijna geen keuze kan maken.

De steeds meer genietende pelgrim
PS: vooruitzichten voor morgen 50% kans op neerslag. Ik kan aan twee kanten van het kanaal lopen dus zal wel een keer via de brug oversteken om de buien te ontlopen.