Laatste twee weken zijn begonnen

Na afscheid te hebben genomen van diverse nederlanders, ga ik nu in mijn eentje verder. Hoezo in je eentje? Er lopen er nog duizenden maar alla. De nederlanders hebben besloten of een ander tempo te lopen of de noordelijke variant te nemen. De Camino variant is vrij druk, voor gekookt en weinig avontuurlijk meer. Een van de weinige avonturen is nog hoe laat is de auberge open, en zijn er nog plaatsen. De beschrijvingen van de aanwezige faciliteiten in de diverse boekjes klopt niet, de informatie vanuit de VVV Saint Jean Pied de Port daar en tegen is beregoed. Voor mij staat wandelen en met me zelf bezig zijn, centraal dus het niet verloren kunnen lopen helpt me best wel. Als schapen kun je de rest gewoon volgen. De grote plaat wordt momenteel gehanteerd, wat wil zeggen ruwweg 30 tot 35 kilometer per dag. Tussendoor regelmatig stoppen om een caffee con lege met een tappa te nuttigen. Alle calorien zijn meteen weer aangevuld. Want tappa´s kunnen die spanjaarden wel maken, en nog voor een redelijke prijs ook.
Ik realiseer me vandaag dat ik in Saint Jean Pied de Port post heb opgehaald en dat het een echtsinterklaasfeestje was. Iedereen bedankt voor de gulle gaven. Brieven zowel als de snoepjes hebben allemaal een onuitwisbare indruk achtergelaten bij jullie peregrino. Ze hebben het zoutgehalte tijdig weten aan te vullen tijdnes de barre klimtochten. Het was echt een feestje en een mooie afsluiting van het Franse deel.

Daarentegen word ik geconfronteerd met de harde werkelijkheid als gedurende het spaanse deel van de Camino regelmatig gedenktekens opduiken van overleden pelgrims uit het verleden. Echt hard wordt het echter als je op zondag op weg naar Pomplona praat met een 4tal japanners en je hoort later dat een van hen is overleden aan een hartaanval. Statistisch gezien zal het best wel. 160.000 pelgrims in een jaar tijd, daar gaan er best een paar van dood tijdens de tocht, maar als je er net een paar dagen eerder mee hebt gelopen en gesproken, ervaar ik dat als heel apart.
De hoeveelheid nationaliteiten lijkt nog steeds met de dag te groeien. En allerlei talen ga je steeds meer "verstaan".
Het weer is best goed om te wandelen maar vaker droog zou wel op prijs worden gesteld. De was droogt niet echt, en hangt dus nu maar een beetje te bungelen aan mijn rugzak, onder de hoes. Mijn eigen sokken begin ik te ruiken, kan ze niet gewassen krijgen.

Vanavond de kathedraal bekijken in Burgos en dan op naar de kathedraal in Leon (nog een kleine 200 km). Opmaken voor de terugreis is dan hetgene wat nog rest.

Als iemand me kan helpen bij het organiseren van de terugreis dan houd ik me zeer aanbevolen. Vliegtuig wil ik perse niet. Mooi lijkt me per vrachtauto vanuit Leon of zo.

Groeten van peregrino Cornelious en tot een van de laatste keren