Sociaal contact

Even vanuit deze wereldstad (La Chatre) een update. De jeugdherberg waar ik vanacht slaap, gaat pas om 17:00 uur open, als je dan rond 15:30 al op de plaats van bestemming bent, moet je je eigen ff bezig houden. Kan ook niet douchen, kwartier maken of mijn spullen dumpen. Het miezert dus het aantal flanerende dames is ook minimaal. Vanochtend was het heerlijk onbewolkt, maar het eindigt op zijn regens.
De pelgrimage is sinds zaterdag een internationaal groepsgebeuren geworden. 2 Fransmannen, een NL-vrouw, en een Luxemburger met ezel (Charly)! Heel bijzonder. 's Avonds wordt er met militaite precizie de volgende eindplaats bepaald. De fransen reserveren de plaatsen (hebben allemaal van die handige lijstjes met kerkgenootschappen en openbare gelegenheden waar het echt voor weinig geld bivakeren is. Het gaat nu voor 10 tot 15 euro per nacht. Dan wordt de route uitgezet voor Charly (max 20 km per dag), dan voor Marta (25 km) en de fransen beperken het tot 30 en ik kijk wel hoe ik het doe. Degene die als eerste aankomt registreert, zorgt dat de waslijnen hangen etc. Onderweg laten we voor elkaar berichten achter in cafées als er onbegaanbare stukken route zijn (nog steeds veel spoelwater hier). En 's avonds een beetje, afhankelijk van de mogelijkheden, of internationaal koken of gaan eten. Bij het uiteten proberen we de lokale gerechten of we krijgen uitgelegd wat het is. Gisteren verse worst van darmen waarin je de laatste inhoud nog helemaal zag. Echte delicatesse maar het had niet onze voorkeur. Van de andere kant je wilt ook niet weten wat er in onze fricandellen zit, nietwaar. Hier zie je het tenminste nog ;-) Gerechten leer je vanzelf: Maandag geleerd hoe je de blaadjes van radijzen gebruikt als basis voor de soep.
En zo zie je eigenlijk een internationale gemeenschap met sociale gedragscodes ontstaan. Alleen al de discussies of tomatenpuree wel/niet in de soep hoort en wanneer is kostelijk om te zien gebeuren of aan deel te nemen. Maar ook hoe je met elkaars sterke en zwakke punten omgaat. Het resultaat van de groep is binnen twee dagen hoger dan het resultaat van welk individu dan ook. Daarnaast vindt een ieder het ook leuk. Over enige dagen haakt Marta af. Zij blijft een paar dagen hangen ivm familiebezoek. Zij is wel voornemens om SdC te halen. Nicolai en Charly gaan niet door grote plaatsen ivm de bestrating en moeilijke overnachting van Charly. Hij haakt vandaag af. De fransen en ik zullen volgende week ergens scheiden. Zij gaan gerichter door tot aan de pyreneen. Ik volg de route en die is wat langer.
De eerste 5 weken hebben me in ieder geval het volgende gebracht:
De primitieve gedachte iedere ochtend, waar slaap ik vanavond, staat veel minder centraal. Het komt wel.
De route is niet meer heilig. Je komt er wel, en is het niet links om, dan maar rechtsom. Tijd is daarmee ook relatief geworden. De weg naar het doel is mooier dan het bereiken van de top (Hubert Brock ik wil tzt die poster wel hebben, vind hem zeer toepasselijk!!!)
Eenzaamheid was in het begin best erg. Ben er nu vrij goed aan gewend, heb het voor mezelf op diverse manieren ingevuld. Deze site, af en toe een kaartje, sms-je of mailtje of een telefoontje maar dan op zeer bescheiden schaal en met een zeer beperkt aantal mensen. Zeker nu met de groep, gaat dat delen van ervaringen van overdag ook steeds beter. Gesprekken gaan ook steeds beter en krijgen af en toe diepgang, heel goed om dat te voelen en te ervaren.
Eten en drinken dien je goed te regelen, ieder moment dat je kunt. Aanvullen!!!
Eten en drinken ook frequent doen. Niet veel per keer, maar regelmaat is voor mij belangrijk.
Conditie is zodanig dat het dag maximum van het begin van 20 km is opgehoogd naar een gemiddelde van 28 km per dag.
Rond 16:00 uur ben ik meestal op plaats van bestemming. Samen met VVV regel ik dan mijn volgende plaats, die dag is nl. al geregeld.
Lekker douchen, beperkte hoeveelheid kleren wassen, FF douchen en dan ....
Koken en uitgebreid bunkeren incl. halve fles wijn.
Tussen 21:00 en 22:00 naar bed

Een heerlijk schema en goed vol te houden. Onderweg genieten van de vele mooie momenten en bij aankomst van de gastvrijheid, die je af en toe een beetje naar je hand dient te zetten uiteraard.
Dinsdag 22 april afscheid genomen van 2 stuks lingerie. Ik heb geen bod gezien via een van de reacties, dus vergezeld van tranen en een zakje geurvreter verdwenen er twee in de groene GFT bak. (Goede Franse Troep). Mezelf vandaag wel getrakteerd op twee nieuwe, wel een maatje kleiner. Passen goed, zelfs aan de royale kant. Ook de riem in de broek is weer een gaatje strakker. Nog één te gaan. Als iemand me kan vertellen hoe ik in het frans vraag: "kunt u er een gaatje bijslaan" dan kan ik het zo oplossen, anders moet ik een nieuwe riem kopen.

Morgen kom ik in Cluis aan en als het goed is ligt daar een pakketje POSTE RESTANTE voor mij op het postkantoor. Als het werkt zet Annet morgenavond twee adressen op deze site: Eén voor hen die nog iets willen sturen alvorens ze met vakantie gaan, en één voor hen waar het nog ff kan wachten. Op voor hand vast dank aan alle gulle zenders voor de gulle gaven zoals brieven, persoonlijk materiaal, maar bedenk dat deze pakezel al ruim 16 kilo iedere dag met zich meesjouwt, en bespaar me u goedbedoelde flessen kruidenbiter, diareestopper etc.

Het ga u allen weer een tijdje goed, en ik groet u vanuit een zeer regelmatig, zonnig, inspirerend Frankrijk.

Cornelis
(uit te spreken als Cornelioes)
de Pelgrim