En we zakken af

Even voor degene die het niet weten, de bedoeling van deze reis is dat ik achter een aantal antwoorden, zoniet minstens probeer de weg naar de antwoorden te zien. De verslagen getuigen misschien van veel genieten e.d. en dat doe ik ook, maar de antwoorden komen niet hard. Sterker nog ik heb een aantal vragen gestreept onder het mom, zijn nu niet relevant, maar de rest maakt het nog steeds heel moeilijk voor me. Een van de dingen die ik in ieder geval geleerd heb van mezelf (bevestiging bijna) ik wil mensen om me heen hebben om mijn ervaringen mee te delen, dan beklijft het ook echt. Nu zijn mijn herinneringen een warboel en er is weinig of niemand om daar ordening mee in aan te brengen. Betreft ook sociale en emotionele herinneringen en ervaringen.
Verslag van bijna weer een week vol belevenissen. Zondag vertrek uit Vezelay. Omdat ik toch alle tijd heb, eerst maar even 's morgens naar de mis waarin we zouden worden afgeroepen voor de pelgrimszegen. Schitterend gezang maar geen naam. Na 45 minuten maar vertrokken. Uitgebreid ontbijten met een nederlanse fietspelgrim: Ivo. Rond 10:00 vertrokken. Kom een fransman tegen die hout staat te splijten. Dat wil ik zien want ik ben benieuwd hoe dat er aan toegaat. Na elkaar een tijdje aangekeken te hebben, en mijn fabuleuze zin: "beaucoup de travaille" blijkt het dus een rasechte engelsman te zijn (antwoord "sorry I don't speak french"). Om 12:00 zit deze jongen aan een engels ontbijt. Bacon and eggs. 's Middags nog een lunch met wat fransen en 's avonds de eerste echte regen maar toen zat ik al in de plaats van bestemming. Kon met de mensen mee-eten en dan heb je een zeer tevreden gevoel over zo'n dag. Drie keer uitgenodigd worden voor eten!! 's Nachts aan de slingerschijt geraakt, niet normaal. Niet beroerd voelen maar binnen dertig seconden op het toilet zijn, want anders is het mis. Bleef maar gaan. Halve buis Entorsorbine op, maar dat hielp niet. Volgende ochtend hoefde ik nog maar ieder half uur, dus een exra rustdagje ingeplant, hele dag in bed liggen zweten. Ben wel een paar kilo kwijtgaraakt. Veel rijst, witbrood en bananen naar binnn werken. Einde maandag even een halfuurtje naar buiten, duizelig maar het ging wel. Vrouw des hizes had nog wat frans stopspul gehaald en samen met een extra rol wc papier vertrokken op dinsdag.
Gok op een dorp met VVV. Doet het meestal wel. Helaas VVV is dicht. Ziet Alfonso mij lopen. Heeft een studio over en ik moet maar aangeven wat het me waard is. Zoiets vertrouw je gewoon niet he. Zie me zelf al op de markt in Hapert de eerste de beste buitenlander aanhouden een meenemen, sleutel geven en zeggen "gooi morgenvroeg daar maar binnen". Nu na afloop misschien meer, was al veranderd naar aanleiding van Vrienden op de fiets, maar dit soort vertrouwen doet je iets.
Mijn entorsorbine moest wel aangevuld worden, alleen dat spul kennen ze dus niet in frankrijk hé. Leg dan maar eens uit dat je shit produceerd of eau als ontlasting hebt. Nou na drie soorten medicijnen hebben we iets. En ik ben er vanaf ook na 5 dagen, dus of mijn lijf heeft het opgelost of het franse wonderspul. Zonder doktersrecept krijg je gewoon anti-biotica kuur mee. Kwestie van betalen en wegwezen.
Het weer lijkt ook wel steeds beter te worden. Gisteren aangekomen in Charité sur Loire en vandaag in Nevers. Slaap in het klooster waar Bernadette (ja die van Lourdes!) haar laatste 15 jaar heeft doorgebracht als nonnetje van armoede. Ze ligt hier ook opgebaard. Raar als je een kapel binnenloopt en je loopt zo tegen een glazen kist aan, waar ze in ligt. Dan word je echt stil. Klein dat ze was. Duizenden pelgrims overnachten hier ieder jaar, op weg naar Saint Jac of op weg naar Lourdes. Ze hebben een kleine 100 kamers voor pelgrims, merendeel met twee eenpersoonsbedden. Ben benieuwd, vanavand eet ik mee met de zusters, hoe dat dat gaat.
Ger sinds gisteren ben ik weer aan de wijn, moest even rustig aan doen, maar het hield perfect. In verband met de zwakheid van het lijf, het parkoers vadaag (veel industrie gebied) en de lengte (ruim 35 km) besloten om het voor 4,50 euro op te lossen middels de trein.
Tot zover is iedereen weer bij, einde van het boekje is Montréal du Gers. Eind volgende week weet ik of de poste restante werkt. Annet heeft van de week iets op gestuurd. Als het werkt, geef ik wel wat adressen door, graag mn de Wist-u-datjes van van Huis tot Huis en de uitslagen van het biljarten van BVBK. :-)

Groeten van de alsmaar zoekende pelgrim die steeds meer gaat geloven in de goedheid van mensen en steeds minder vragen voor zichzelf relevant vindt. Juist voor de resterende vragen, zoekt hij naar wegen die kunnen leiden tot antwoorden