Vezelay

Na de eerdere ervaringen met de tampon, had ik de laatste dagen last van vleugeltjes. Vezelay trok en niet zo'n klein beetje.
Gisteren om 16:00 uur met het slaan van de klok, liep ik Vezelay binnen. Nou ja liep, het was meer kruipen, de geestelijkheid had het indertijd goed bedacht, eerst bekaf en dan kun je een vraag stellen, nou je laat het wel. Dikke 150 meter omhoog diende je te gaan. Deze jongen pikte het af.
Volgens mijn eigen gegevens zaten er 525 kilometer op, laatste bordje wat ik zag, gaf aan nog 2000 km naar SdC, maar de VVV hier zei. Nog 1666 of 1680 afhankelijk welke variant je pakt. Goed ik tel zelf wel, maar je weet niet meer wat telt, is ook niet meer echt belangrijk.
Volgens sommige mensen gaat de temperatuur 1° naar beneden bij iedere 100 meter stijging, maar bij mij is het anders om. Gisteren de hele dag stijgen en dalen, denk wel twee keer de Alpe d'Huez beklommen.
Bij aankomst kon ik terecht bij nonnen op een zaal. Er sliep één vrouw op de zaal. Ze had de muur en mij om tussen in te liggen. Vanochtend bleek dat ik wel geacht werd op te zouten (was gisteren net lid geworden voor één jaar van deze nonnenvereniging, om te kunnen slapen, word je lekker buitengezet. Maar goed de fransiscanen van Jerusalem (echte die nog slapen op paardendekens en lopen in zwarte togen) hadden nog wel een slaapplek. Of ik morgenvroeg maar wel om 8:00 in de kerk wil zijn, want dan wordt de zegen uitgesproken voor alle vertrekkende pelgrims van die dag. Ze worden ook nog afgeroepen, dus Cornelis Burkelmens in de kathedraal van Vezelay.
Vandaag lekker een beetje de toerist uithangen. Is een dorp nog kleiner dan Casteren, met die baseliek als dominant punt, alle wegen leiden omhoog naar deze kerk, en de helft van de huizen bestaat uit galerietjes. Eerst een uur gezeten bij de restanten van Maria Magdalena. Was kil maar heel diep gevoel van rust komt er over me heen. Daarna naar buiten, schijnt de zon! Kortom, mooi uitzicht en leve het terras. Zie af en toe op de gele viooltjes weer m'n EUH-vlindertje. De dag lopend naar Vezelay heb ik ze niet gezien maar had wel het idee dat ze dicht in de buurt was. De tijd ervoor was het waarschijnlijk te koud. Voelde goed. Nu ik haar zo zie in de zon, ik met de zonnebril en Vin Rouge voor me, kan alleen maar zeggen: Wat is het leven toch mooi om te genieten.
Wat ik daags tevoren heb meegemaakt, is qua beschrijving niet voor kinderoogjes bestemd. Normaal betaal je daar per uur voor. Groot bed, ongelooflijk veel badlakens, zeep en veel rood, bijna alles. Maar als je ergens achter keek, was het vies, vuil en goor. Kortom, één nacht was genoeg, niet geslapen (maar dat kwam meer omdat ik een nacht wilde proberen zonder slaaptabletten)
En Ger, wat de mensen kunnen opsturen zijn brieven, persoonlijke dingen, wat favoriete snoep etc. Mijn lingerie wordt met de dag duurder. Steeds minder stof, meer strings, en steeds meer kleuren. Hij blijft nog wel hangen maar vraag niet hoe en waar aan.

Nou we gaan met de vooruitzichten op één dag regen, best een goede tijd tegemoet, iedereen de hartelijke groeten van de pelgrim